Przebieg POChP

Charakterystyczną cechą zaostrzeń jest zwiększenie ilości wykrztuszanej plwociny i zmiana jej charakteru na śluzowo-ropny lub ropny. Wtedy też duszność przybiera na sile i staje się bardziej dotkliwa. Główną przyczyną występowania zaostrzeń POChP są zakażenia górnych dróg oddechowych wywołane przez bakterie i wirusy^{1, 2}.

Ryzyko wystąpienia kolejnego zaostrzenia wzrasta 3-krotnie po drugim ciężkim zaostrzeniu a 24-krotnie po dziesiątym zaostrzeniu³.

W konsekwencji zaostrzeń dochodzi do szybkiego spadku czynności płuc (natężonej objętości wydechowej pierwszosekundowej FEV₁) oraz pogorszenia jakości życia, które u części pacjentów nie wracają do stanu sprzed zaostrzenia^{4, 5}. W przypadku wystąpienia ciężkich zaostrzeń konieczna jest hospitalizacja chorego^{1, 2}.

Nieodwracalny i destrukcyjny charakter zmian zaistniałych w wyniku zaostrzeń POChP, zwiększa ryzyko zgonu z powodu niewydolności oddechowej. Szacuje się, iż obok zaburzeń sercowo-naczyniowych, niewydolność oddechowa jest jedną z wiodących przyczyn śmiertelności w tej populacji⁶.

Wraz z wystąpieniem kolejnych zaostrzeń pogarsza się prognoza u chorych, zwiększa liczba ponownych hospitalizacji i znacząco wzrasta ryzyko zgonu^{7, 8}.

Stąd tak ważne jest zapewnienie chorym na POChP szerokiego dostępu do profilaktyki zaostrzeń choroby, dzięki czemu można zmniejszyć częstość i konieczność hospitalizacji.

Liczba hospitalizacji z powodu POChP i innych obturacyjnych chorób układu oddechowego na podstawie danych NFZ za 2016 rok⁹.